فاصله ی زمانی این پست با چهار تا پست قبلی حدود یک ماه و نیمه
اما فاصله ی حسیمون کلی فرق داره
خاصیت بلاگ تو همینه گذر زمان رو تو یه نگاه بهت میفهمونه دو ماه بعد بلاگ یکساله میشه و فاصله ذهنی و تجربه های پارسالم با امسال از زمین تا آسمون فرق میکنه
یکی از تفریحات وب گردیم اینه که برم دنبال بلاگ های قدیمی و از بایگانیشون اولین پستشون رو پیدا کنم ، پست هایی که بر میگرده به هشت یا ده سال قبل ، هم از این گذر زمان لذت میبرم و به بهشون حسودیم میشه
که چطور ده سال قبل به اینترنت دسترسی داشتن و بلاگ هاشون و بروز میکردن و چقدر حس خوبیه براشون که میتونن ده سال زندگیشون رو تو یه نگاه ورق بزنن و ازش لذت ببرن
بلاگ های قدیمی خیلی وقته که بروز نمیشن شاید هر شش ماه یکبار و حتی سال یکبار
کلا میتونم بگم بلاگ نویسی تو ایران مرده ، از وقتی که شبکه های اجتماعی مثل فیسبوک و اینستاگرام اومده ، نویسنده ها سعی میکنن اونجا فعال باشن چون اونجا هم مخاطب بیشتری وجود داره و هم مطلب گذاشتن خیلی راحت تره
حدود یکماه میخواستم بنویسم اما هرچقدر سعی کردم نشد کلی نوشته ناقص تو یادداشت های گوشیمه که تو هفته های گذشته با اون حالم میخواستم قرار بدم اما نشد 🙂
چند مدت متن های کوتاهی که میدیدم رو اینجا قرار میدادم که زیاد حس خوبی بهم نمیده که این متن ها اینجا باشه
امروز که اون بلاگ های قدیمی رو دیدم دلم نیومد که اینجا رو با یه مطلب طولانی بروز نکنم
بلاگ چیز خوبیه 🙂 ….
